|»Προς Κορινθίους 1ης Επιστολής Παύλου το Ανάγνωσμα»|
Αδέλφια μου,
εσείς που όλοι μαζί αποτελείτε το σώμα του Χριστού και είστε μέλη Του ο καθένας σας χωριστά.
Γι’ αυτό στην Εκκλησία ο Θεός τοποθέτησε τον καθένα στην ορισμένη του θέση.
Πρώτα έρχονται οι Απόστολοι,
σε δεύτερη θέση οι Προφήτες,
σε τρίτη οι Διδάσκαλοι,
και ακολουθούν οι Θαυματουργοί, οι Θεραπευτές, αυτοί που παραστέκονται στις ανάγκες. Οι διαχειριστές, όσοι λαλούν διάφορα ήδη γλωσσών.
Δεν είναι όλοι Απόστολοι ούτε όλοι Προφήτες ούτε όλοι διδάσκαλοι. Δεν είναι όλοι Θαυματουργοί ούτε όλοι Θεραπευτές ούτε όλοι λαλούν γλώσσες και ούτε όλοι ξέρουν πως να τις εξηγούν.
Ο ζήλος σας, μάλιστα, πρέπει να στρέφεται προς τα σημαντικότερα Χαρίσματα.
Σας δείχνω κι έναν πολύ ανώτερο ακόμα δρόμο.
Την Αγάπη.
Αν μπορώ να λαλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων, ακόμα και των Αγγέλων, αλλά δεν έχω Αγάπη για τους άλλους, οι λόγοι μου ακούγονται σαν ήχος χάλκινης καμπάνας ή σαν κυμβάλου αλαλαγμός.
Κι αν έχω της Προφητείες το Χάρισμα κι όλα κατέχω τα Μυστήρια κι όλη τη γνώση κι αν έχω ακόμα όλη την Πίστη, έτσι που να μετακινώ βουνά, αλλά δεν έχω Αγάπη, είμαι ένα τίποτα.
Κι αν ακόμα μοιράσω στους φτωχούς όλα μου τα υπάρχοντα κι αν παραδώσω στη φωτιά το σώμα μου για να καεί, αλλά δεν έχω Αγάπη, σε τίποτα δεν ωφελεί.
Εκείνος που αγαπάει έχει μακροθυμία, έχει και καλοσύνη.
Εκείνος που αγαπάει δε ζηλοφθονεί.
Εκείνος που αγαπάει δεν κομπάζει ούτε περηφανεύεται.
Είναι ευπρεπης, δεν είναι εγωιστής ούτε ευαιρέθιστος. Ξεχνάει το κακό που του έχουν κάνει.Δε χαίρεται για το στραβό που γίνεται, αλλά μετέχει στη χαρά για το σωστό.
Εκείνος που αγαπάει όλα τα ανέχεται, σε όλα εμπιστεύεται, για όλα ελπίζει, όλα τα υπομένει.
ΠΟΤΕ η Αγάπη… ΠΟΤΕ η Αγάπη δεν θα πάψει να υπάρχει.
