– Γέροντα, πολλές φορές οί άνθρωποι βλέποντας ράσο μας λένε τόν πόνο τους, τό πρόβλημα τους, ακόμη καί εξομολόγηση. Ποιά πρέπει νά είναι ή στάση μας απέναντι τους;
– Έξ αρχής, όταν άπευθύνωνται σ’ εσάς γιά κάποιο πρόβλημα τους, νά τούς ρωτήσετε: Έχετε πνευματικό;. Κι έγώ στους ανθρώπους πού έρχονται εκεί στό Καλύβι νά μέ ρωτήσουν γιά κάποιο θέμα λέω: Έγώ δέν είμαι πνευματικός νά πάτε στόν πνευματικό σας καί νά κάνετε ό, τι σάς πή εκείνος. Πρέπει νά μετανοήσουν οί άνθρωποι καί νά έχουν έναν πνευματικό νά εξομολογούνται, γιά νά κοπούν τά δικαιώματα τού διαβόλου. Νά άκούση ή μοναχή μιά φορά κάποια πονεμένη γυναίκα πού έχει ένα πρόβλημα καί μετά νά τήν στείλη στόν πνευματικό, αυτό τό καταλαβαίνω. Όχι όμως νά συνεχίζη νά συζητάη μαζί της. Ή, άν
μία γυναίκα δέν αναπαύεται στόν πνευματικό της ή δέν έχη πάει ποτέ γιά εξομολόγηση ή βρίσκεται σέ κατάσταση απελπισίας, άς τήν άκούση μιά φορά καί πάλι νά τήν στείλη στόν πνευματικό καί νά τής πή ότι εκείνη θά εύχεται.
Έκτος πού δέν έχει υποχρέωση ή μοναχή νά τούς βοηθήση κατ’ αυτόν τόν τρόπο, ακούγοντας δηλαδή συνεχώς τά προβλήματα τους, δέν βοηθιούνται κιόλας έτσι οί άνθρωποι. Γιατί ό άνθρωπος παθαίνει τριών ειδών αλλοιώσεις: άπό τόν εαυτό του, άπό τούς άλλους καί άπό τόν διάβολο. Έρχονται έδώ, βρίσκουν μιά παρηγοριά ανθρώπινη, άλλά, μόλις φύγουν άπό τό Μοναστήρι καί πάνε σπίτι, γυρίζουν πάλι στό δικό τους καί αρχίζουν τά ίδια. Καί οί γυναίκες καί οί άνδρες νά πάνε στόν πνευματικό τους. Δέν είναι σωστό νά λένε τά θέματα τους στήν καλόγρια. Γιατί μετά λένε: τά είπα- είμαι εντάξει, αναπαύουν ψεύτικα τόν λογισμό τους καί δέν πάνε στον πνευματικό. Αυτό είναι τέχνασμα του διαβόλου, γιά νά μήν εξομολογούνται.Πρέπει νά καταλάβετε ποιά είναι ή αποστολή σας ώς μοναχές καί νά μήν πάτε νά κάνετε δήθεν ιεραποστολή, επειδή δέν έχετε καταλάβει τήν καλογερική αποστολή. Ώς μοναχοί έχουμε υποχρέωση νά κάνουμε προσευχή γιά τά προβλήματα των άλλων δέν είμαστε όμως υποχρεωμένοι νά ασχοληθούμε μέ τά προβλήματα τους. Ό πνευματικός έχει
υποχρέωση νά τό κάνη αυτό, έχει καί ευθύνη. Άν συζητούν μ’ εσάς, φορτώνουν σ’ εσάς τήν ευθύνη. Εκείνος μπορεί νά τούς παρακολουθή άπό κοντά καί νά δίνη λύση στά προβλήματα τους. Χρειάζεται δηλαδή δουλειά. Αυτή ή δουλειά δέν είναι τών μοναχών. Από μας μόνον προσευχή νά ζητάνε. Ας στέλνουν κανένα γράμμα μέ ονόματα, νά κάνουμε κανένα κομποσχοίνι.
