22.07.2018
Επιμέλεια:
Βασιλική Β.Παππά
Σήμερα έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε ένα ιερέα της Ιεράς Μητρόπολης Γερμανίας τον π. Χαράλαμπο Στεφανόπουλο. Πρόκειται για έναν άνθρωπο ευρυμαθή και πολυσχιδή, με δώδεκα μεταπτυχιακές και ένα διδακτορικό τίτλο. Διετέλεσε καθηγητής στην Δευτεροβάθμια εκπαίδευση ως θεολόγος και το 1970 καλείται μετά από αίτησή του από τους Αρχιεπισκόπους Αμερικής και Αυστραλίας και από τον Μητροπολίτη Γερμανίας προς χειροτονία. Επιλέγει τελικά την Μητρόπολη Γερμανίας όπου την 15η.8.1970 χειροτονείται Διάκονος και την 16η.8.1970 Πρεσβύτερος. Έκτοτε και επί τριάντα χρόνια υπηρετεί την Ιερή Μητρόπολη Γερμανίας ως Ιερέας, καθηγητής και μεταπτυχιακός φοιτητής σε Γερμανικά Πανεπιστήμια.
Β.Π.: Πατέρα Χαράλαμπε, τι θυμάστε με νοσταλγία από τα παιδικά σας χρόνια; Στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς σας πόσο συνέβαλε η οικογένειά σας;
π. Χ.Σ.: Θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια με νοσταλγία γιατί η μάνα μας, παρά τη χηρεία της, τους πολέμους, την φτώχεια, τις αρρώστιες και τις κατοχές, στάθηκε όρθια και μας ανέθρεψε (τρία παιδιά) με ειρήνη, πίστη και αγάπη. Πίστη, ανθρωπιά, αγάπη, εργατικότητα και χρήσιμος στην κοινωνία με Ελληνοχριστιανική Παιδεία ήταν τα κύρια ακούσματα και οι διδαχές της μάνας μας, του ιερέα και των δασκάλων μας. Με προσωπική προσπάθεια πρόσθεσα στο ενεργητικό μου τρεις τέχνες: την τέχνη του μικρού ψαρά, του μικρού βοσκού και του καλού μικρού ψάλτη κοντά στον πρωτοψάλτη θείο Λεωνίδα.
Β.Π.: Για τριάντα και πλέον έτη ζήσατε στη Γερμανία, όπου διακονήσατε την εκεί Εκκλησία καθώς και την Ελληνική Παροικιακή Εκπαίδευση. Ποιοι οι σημαντικότεροι σταθμοί στη ζωή σας;
π. Χ.Σ.: Στην Ενορία Ζωοδόχου Πηγής του Βούπερταλ σχεδιάζαμε συνεχώς και οργανώναμε με πνεύμα αγάπης την Εκκλησιαστική, Κοινωνική και Πολιτιστική μας δράση σε συνεργασία πάντα με τις εκκλησιαστικές και Προξενικές μας αρχές. Ιδρύσαμε και στεγάσαμε σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης καθαρώς Ελληνικά. Λειτουργούσαμε συνεχώς ένδεκα επαγγελματικές σχολές υπό την αιγίδα της Μητρόπολης Γερμανίας και τη φροντίδα της Ενορίας μας. Λειτουργούσαμε Ελληνικό ενοριακό Νηπιαγωγείο με 76 νήπια. Ιδρύσαμε με έγκριση του Γερμανικού κράτους και λειτουργήσαμε επί 24 χρόνια την Ακαδημία Ελληνικής Γλώσσας και Πολιτισμού αποκλειστικά για Γερμανούς και με απαναταχού της Γερμανίας παρουσία μας. 1.500.000 Γερμανοί έμαθαν Ελληνικά. Για του λόγου το αληθές, έγγραφα και αποδεικτικά στοιχεία θα εκδοθούν σε τόμους αναλυτικά.
Β.Π.: Ως έγγαμος κληρικός γνωρίζετε ότι υπάρχουν περιπτώσεις όπου σε μια οικογένεια «στραγγαλίζεται» η συνύπαρξη ή η μοναδικότητα κάθε μέλους της. Τι μπορεί να γίνει αν υπάρχει μόνο το πρώτο χαρακτηριστικό δίχως το δεύτερο και το αντίστροφο;
π. Χ.Σ.: Η παγκόσμια κοινωνία χαρακτηρίζεται πλέον κοινωνία Βαβέλ με όλα τα στοιχεία άγριας ζούγκλας. Αυτή η μεγάλη, άγρια και μπαρουτοκαπνισμένη κοινωνία, επηρεάζει, στραγγαλίζει και σκοτώνει την μικρή κοινωνία της οικογένειας πυροδοτώντας παράλληλα την συνύπαρξη και ιδιαιτερότητα των μελών. Η Πολιτεία με την ασθενούσα Παιδεία που προσφέρει στους πολίτες της και η Εκκλησία χωρίς υψηλούς πνευματικούς σχεδιασμούς, δημιουργούν αβέβαιο, συγκρουσιακό και πνευματικά άρρωστο οικογενειακά θεσμό.
Β.Π.: Τι ορίζει εν τέλει έναν ευτυχισμένο γάμο;
π. Χ.Σ.: Προ του γάμου χρειάζεται προεργασία, καλή διάθεση, ψυχοσωματική υγεία, πλήρη συνεννόηση, καλός σχεδιασμός έγγαμου βίου, προετοιμασία για ειρηνική συνύπαρξη, μελέτη και τρόποι αντιμετώπισης προβλημάτων που εμφανίζονται στον έγγαμο βίο. Η κοινή πίστη, αγάπη, υπομονή,το συγχώριο, η συγνώμη, η ανοχή και η συμβιβαστική αντοχή πρέπει να συντρέχουν σε όλο το διάστημα της έγγαμης ζωής.
Β.Π.: Γιατί πιστεύετε ότι τα σύγχρονα ζευγάρια οδηγούνται στο χωρισμό σε αντίθεση με την παλιότερη γενιά που έμεινε μια ζωή με τον ίδιο σύντροφο; Πιάνετε εσείς τον εαυτό σας να είναι κάποιες στιγμές ανταγωνιστικός με τη σύντροφό σας;
π. Χ.Σ.: Η σύγχρονη κοινωνία με τις ανεξέλεγκτες μεταρρυθμίσεις και βίαιες εξελίξεις στη ζωή και τον χαρακτήρα των ανθρώπων, δημιουργεί πλέον ιδιαίτερα επικίνδυνη κατάσταση και ρήγματα πολλά στο θεσμό του γάμου. Οι φοβερές αδυναμίες, ελλείψεις και λάθη όλων των βαθμίδων της παιδείας μας, η Εκκλησία με την μικρή παρουσία της στην παιδεία του ποιμνίου της και η παντελής άγνοια και απουσία γονέων, φορέων και θεσμών, συνετέλεσαν να διαλύεται το 70% των γάμων με όλα τα θλιβερά επακόλουθα. Είναι ευθύνη όλων μας για τους νέους που στο στάδιο της εφηβείας τους δεν τους στηρίξαμε παιδαγωγικά και ψυχικά αφήνοντάς τους έρμαια των ορμών και πολλαπλών επικινδύνων παραγόντων. Ο ανταγωνισμός στο ανδρόγυνο είναι συνήθως αθέμιτος, εγωιστικός, συγκρουσιακός και με πολλούς κινδύνους διάλυσης του γάμου. «Ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω».
Β.Π.: Σήμερα υπάρχουν πολλοί νέοι που αποφεύγουν το γάμο επειδή δεν αντέχουν, όπως ισχυρίζονται, τις παράλογες αξιώσεις των συζύγων. Τι θα είχατε να συμβουλεύσετε όλους αυτούς;
π. Χ.Σ.: «Ουδείς αναμάρτητος». Είναι κανόνας αληθινός τον οποίο θα πρέπει να γνωρίζουν όσοι και όσες επιθυμούν να έλθουν εις γάμου κοινωνίαν. Θα τους συμβούλευα όμως να μετρούν και να αξιολογούν με προσοχή και τα χαρίσματα των ανθρώπων που γνωρίζουν με απόλυτη ηρεμία. Παράλογες απαιτήσεις, λάθη και πάθη, ενοχές, παρανομίες, νευρικές διαθέσεις και εκρήξεις του εγώ, συνυπάρχουν με χαρίσματα και αξίες για να ελαχιστοποιείται το κακό και να θεμελιώνεται η ευτυχία. Την ευτυχία του το ζεύγος, δεν τη βρίσκει ετοιμοπαράδοτη και δεν μπορεί να την αγοράσει με θησαυρούς και χρήματα πολλά. Την χτίζουν δουλεύοντας και ζώντας με αγάπη.
Β.Π.: Πολλές γυναίκες λαμβάνουν σήμερα την απόφαση να φέρουν στο μοναχικό αυτό κόσμο ένα παιδί εκτός γάμου. Ποια η θέση σας πάνω στο θέμα της ανύπαντρης μητέρας και ποια πρέπει να είναι η θέση μας απέναντί της;
π. Χ.Σ.: Δεν αποτελεί καλή και ηθική λύση, η απόφαση πολλών γυναικών να γεννούν παιδιά εκτός γάμου για να αντέξουν την μοναξιά τους. «Προφάσεις εν αμαρτίαις». Καθήκον όλων είναι να συμπαρασταθούμε, να ενισχύσουμε οικονομικά και ηθικά, αναπτερώνοντας τις ελπίδες τους για ένα έντιμο έγγαμο βίο. Επειδή όμως «κάλλιον εστι το προλαμβάνειν παρά το θεραπεύειν» η Πολιτεία με όλα τα θεσμικά της όργανα, οι γονείς και η Εκκλησία πρέπει προληπτικά και συντονισμένα να εργασθούν για να εξαλειφθούν τα κοινωνικά αυτά προβλήματα των άγαμων και άμοιρων γυναικών.
Β.Π.: Κατά καιρούς έρχονται στο φως της δημοσιότητας διάφορα «ηθικά παραπτώματα» και σκάνδαλα τόσο ιεραρχών όσο και από ιερωμένους που προέρχονται από τον κατώτερο κλήρο. Μήπως αυτή η διολίσθηση οφείλεται στην εκκοσμίκευση της Εκκλησίας;
π. Χ.Σ.: Για ολόκληρο το πλήρωμα της Εκκλησίας (λαϊκών και κληρικών) ισχύει το «Ουδείς αναμάρτητος» και αυτό πρέπει να το ομολογούμε όλοι. Στις ελάχιστες περιπτώσεις παραπτωμάτων και σκανδάλων Ιερέων και Αρχιερέων που αφορούν διοίκηση, διαχείρηση, λειτουργική παρουσία, Εκκλησιαστικά και Κοινωνικά έργα, συνυπεύθυνοι είναι: Εκκλησιαστικά Συμβούλια, φιλόπτωχες αδελφότητες, Αρχιερατικοί Σύμβουλοι, Αρχιερατικοί Επίτροποι, Πρωτοσύγκελοι, Οικονομικοί διαχειριστές, Θεολόγοι Σύμβουλοι και Νομικοί Σύμβουλοι. Πρέπει να συνεργάζονται, να παρακολουθούν και να έχουν άποψη στο έργο και τους σχεδιασμούς Ιερέων και Αρχιερέων προς αποφυγήν παρεκκλίσεων,σκανδάλων και εκκοσμίκευσης. Όσα γράφονται και λέγονται στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης έχουν σαν στόχο την υπερδιόγκωση και δραματοποίηση Εκκλησιαστικών λαθών.
Β.Π.: Πιστεύετε ότι η αιτία που κρατεί πολλούς σήμερα μακριά από την Εκκλησία είναι τα σφάλματα των εκκλησιαστικών ηγετών (πραγματικά ή υποτιθέμενα) ή άλλοι λόγοι;
π. Χ.Σ.: Πιστεύω απόλυτα ότι και οι Εκκλησιαστικοί ηγέτες δεν έχουν τ αλάθητον. Όλοι εμείς (κληρικοί και λαϊκοί Ορθόδοξοι) θα πρέπει με ειλικρινή και καθαρή συνείδηση (γνώθι σ’ αυτόν) να ανακαλύπτουμε συνεχώς τα δικά μας σφάλματα διορθώνοντάς τα και όχι δικαιολογώντας τον κακό εαυτό μας (επειδή κάποιοι εκκλησιαστικοί ηγέτες έκαναν σφάλματα) να απέχουμε από την Εκκλησία μας και τα μυστήρια της αγάπης και πραγματικής ειρήνης. Για την Ορθόδοξη Εκκλησία μας, κεφαλή μένει πάντα ο ΧΡΙΣΤΟΣ. Οι επί κεφαλής επίσκοποι έρχονται και παρέρχονται με την οποιαδήποτε δυναμική πνευματική τους παρουσία, αλλά και με ανθρώπινα λάθη. Για την ψυχική ασφάλεια μένουμε πάντα στο ίδιο κοπάδι με Αρχιποιμένα τον Χριστό και Ποιμένες εκπροσώπους Του Ιερείς και Αρχιερείς.
Β.Π.: Θα συμμετείχατε σε μια πορεία με άλλους για να διαδηλώσετε ενάντια στον πόλεμο ή για να εκδηλώσετε τις πολιτικές σας πεποιθήσεις;
π.Χ.Σ.: Ως Ιερέας και καθηγητής, θεωρώ ότι η ζωή μου ολόκληρη πρέπει να είναι πορεία ειρήνης και αγάπης ενάντια στον πόλεμο. Την άμυνά μου όμως για την Πίστη, την Πατρίδα και την Ελευθερία θα την φροντίζω.
