(Σεϊτάν Λιμάνια στο Ακρωτήρι Χανίων. Φωτογραφία: Δημήτρης Ηλιόπουλος)
π. Φώτιος Νικολαΐδης
Ερώτησις:
Πάτερ, πρέπει να προσέχουμε τι λέει ένα παιδάκι ή να μην δίδομε σημασία στα λόγια του, επειδή είναι ακόμη ο νους του νήπιος;
Απάντησις:
Άκουσε παιδί μου, κάποτε στην Αθήνα ζούσε μία πενταμελής οικογένεια. Ο πατέρας και η μητέρα, έκαναν ένα αγοράκι και δύο κοριτσάκια. Το αγοράκι ήταν 11 χρόνων, το κοριτσάκι το ένα 10 και το άλλο 9 χρόνων.
Έτυχε να αρρωστήσει βαριά το δεκάχρονο κοριτσάκι. Έφεραν γιατρό, το εξέτασε και είπε, η καταστάσή του είναι αθεράπευτη. Μόνο ένα θαύμα μπορεί να την κάνει καλά. Άκουσε το 9χρονο κοριτσάκι για θαύμα και νόμισε ότι είναι κάποιο φάρμακο. Το εννιάχρονο κοριτσάκι αγαπούσε πολύ την αδελφούλα του, πάει κρυφά, σπάζει τον κουμπαρά, παίρνει όλα τα λεφτά. Και τρέχει στο πρώτο φαρμακείο και λέει στον φαρμακοποιό: Δώσε μου, σε παρακαλώ, το φάρμακο που λέγεται θαύμα, διότι η αδελφούλα μου είναι άρρωστη βαριά και θα πεθάνει. Γέλασε με την αφέλεια του παιδιού και είπε:
Εγώ τέτοιο φάρμακο δεν έχω, φύγε.
Έφυγε το κοριτσάκι και πάει σε άλλο φαρμακείο.
Λέει στον φαρμακοποιό:
Μήπως έχεις ένα φάρμακο που λέγεται θαύμα;
Γέλασε ο φαρμακοποιός για την αφέλεια του παιδιού.
Όχι, κορίτσι μου, τέτοιο φάρμακο που μπορεί να κάνει καλά την αδελφούλα σου δεν έχουμε.
Φεύγει απογοητευμένο το κοριτσάκι με την αγαθή ψυχούλα του και λέει, θα πάω στο τρίτο φαρμακείο, μήπως έχει το φάρμακο θαύμα. Μπορεί να με βοηθήσει ο Θεός να το βρω.
Πάει στο τρίτο φαρμακείο και λέει στο φαρμακοποιό:
Μήπως έχεις το φάρμακο που λέγεται θαύμα; Το είπε ο γιατρός που ήρθε στο σπίτι μας.
Είπε η αδελφή μου για να σωθεί μόνο με ένα θαύμα θα γίνει καλά. Την κοίταξε ο φαρμακοποιός πικραμένος χωρίς να πει τίποτα. Σε παρακαλώ, την αγαπώ την αδελφούλα μου και δεν θέλω να πεθάνει, είναι δέκα χρόνων. Δώσε μας, σε παρακαλώ το φάρμακο θαύμα. Να εγώ έσπασα τον κουμπαρά μου και πήρα τα χρήματα και έφυγα κρυφά από το σπίτι και ψάχνω να βρω αυτό το φάρμακο. Και σε όσα φαρμακεία πήγα, όλοι γελάνε και λένε ότι αυτό το φάρμακο δεν το έχουν.
Ενώ το κοριτσάκι μιλούσε, έτυχε Θεού θέλοντος να βρίσκεται εκείνη τη στιγμή ο καλύτερος γιατρός πάνω σ’ αυτή την πάθηση που είχε η αδελφούλα της μικρής.
Ο γιατρός σοβαρεύτηκε και λέει της μικρής:
Εγώ κορίτσι μου είμαι το θαύμα που σε έστειλε ο Θεός να το ψάχνεις. Είμαι γιατρός. Πήγαινέ με στο σπίτι σου και σου υπόσχομαι θα κάνω ότι είναι δυνατόν με την βοήθεια του Θεού, να σώσω την αδελφή σου.
Τον πήρε από το χέρι και πήγε στο σπίτι. Μόλις ο γιατρός είδε το άρρωστο κοριτσάκι, πήρε τηλέφωνο, έδωσε εντολή να έρθει το αυτοκίνητο, να την πάρουν και να την πάνε στην κλινική του.
Συνέπεσε ο γιατρός να είναι ειδικός πάνω σ’ αυτήν την πάθηση και να έχει όλα τα απαραίτητα ιατρικά μηχανήματα.
Και μετά από δέκα μέρες, το κοριτσάκι έγινε καλά και η μικρή αδελφή της, αγόρασε μία τούρτα με τα χρήματα του κουμπαρά.
Την πήγε και την έδωσε στο γιατρό.
Βλέπετε, την καρδούλα της μικρής ο Θεός την είδε και έστειλε τον κατάλληλο γιατρό να την κάνει καλά.
Πηγή: «Ερωτήσεις και Απαντήσεις. Απορίες και Διευκρινίσεις», σε θέματα Θρησκευτικά, πολιτικά, οικονομικά, περιβαλλοντολογικά, στρατιωτικά, διαπλανητικά και ηθικά που είναι χρήσιμα για κάθε άνθρωπο., Ιερέως Φωτίου Νικολαΐδη, Καστοριά 1998.
