Στις αρχές του 1920, σε κάποια επιθεώρηση μιας επιτροπής ελέγχου στο νοσοκομείο που εργαζόταν ο Άγιος Λουκάς, ο ιατρός, δόθηκε η αυστηρή εντολή να απομακρυνθεί η εικόνα της Παναγίας από το χειρουργείο. Το σκεπτικό ήταν πως από τη στιγμή που υπήρξε χωρισμός Κράτους – Εκκλησίας απαγορευόταν να εκτείθενται σε δημόσιους χώρους τα θρησκευτικά της σύμβολα, που έθιγαν τα αισθήματα ανεξιθρησκείας ή αθρησκείας του λαού.
Ο Άγιος Λουκάς, χωρίς να υπολογίζει τις επιπτώσεις, αντέδρασε έντονα και απεχώρησε από το νοσοκομείο, δηλώνοντας πως δεν θα επιστρέψει στα καθήκοντά του, παρά μόνο όταν τοποθετηθεί ξανά στη θέση της η εικόνα της Θεοτόκου. Τα κομματικά μέλη της επιτροπής ήταν ανένδοτα, το ίδιο όμως και ο Άγιος, που με θάρρος σήκωσε το ανάστημά του μπροστά στην αδίστακτη εξουσία που είχε την ισχύ να τον εξαφανίσει κυριολεκτικά από προσώπου γης. Τα πράγματα όμως είχαν άλλη εξέλιξη.
Λίγη ώρα μετά το περιστατικό εισήχθη στο νοσοκομείο σε σοβαρή κατάσταση η σύζυγος ενός στελέχους του κόμματος που έχρηζε άμεσης επέμβασης. Η γυναίκα ζητούσε επίμονα να την χειρουργήσει μόνο ο καθηγητής Γιασενέτσκι. Τον κάλεσαν λοιπόν πίσω στο νοσοκομείο και του ζήτησαν να κάνει την εγχείρηση. Ο Άγιος, αν και πολύ λυπημένος, αρνήθηκε να μπει στο χειρουργείο αν δεν επιστρέψει πρώτα η εικόνα. Τελικά ο σύζυγος της ασθενούς έδωσε το λόγο του πως η εικόνα θα έμπαινε στη θέση της, αρκεί εκείνος να έκανε την επέμβαση. Έτσι ο Άγιος δέχθηκε και η εγχείρηση είχε απόλυτη επιτυχία. Την επομένη ημέρα η εικόνα ήταν πάλι στη θέση της στο χειρουργείο. Ο πιστός ιατρός είχε κατορθώσει να νικήσει το άπιστο κομματικό κράτος που ποτέ όμως δεν ξέχασε την ήττα του…
(ΔΙΗΓΟΥ ΟΣΑ ΕΠΟΙΗΣΕ ΣΟΙ Ο ΑΓΙΟΣ-Αρχιμανδρίτου Διονυσίου Ανθοπούλου)
