Με την εικόνα της Παραμυθίας συνδέεται και ο βίος του οσίου Νεοφύτου, πού διετέλεσε προσμονάριος, φύλακας δηλαδή και διακονητής του παρεκκλησίου της Θεοτόκου. Όταν κάποτε ο όσιος βρισκόταν σε μετόχι της μονής στην Εύβοια και ασθένησε βαρειά, παρεκάλεσε την Παναγία να τον αξιώσει να πεθάνει στη μονή της μετανοίας του. Τότε άκουσε τη φωνή της Παναγίας να του λέει: «Νεόφυτε, πήγαινε στη μονή και μετά ένα έτος να ετοιμασθείς για την έξοδό σου από τη ζωή» Ό όσιος ευχαρίστησε θερμά τη Θεοτόκο για την παράταση της ζωής πού του δόθηκε και είπε στον υποτακτικό του να ετοιμάσει τα της επιστροφής. Πράγματι, μετά την παρέλευση ενός έτους, αφού ετοιμάσθηκε και μετάλαβε των αχράντων μυστηρίων και ενώ ανέβαινε τη σκάλα, άκουσε ξανά μπροστά από το παρεκκλήσιο της Παραμυθίας τη φωνή της Παναγίας να του λέει: «Νεόφυτε, ο καιρός της εξόδου σου έφθασεν». Όταν πήγε στο κελλί του αδιαθέτησε και αφού έλαβε συγχώρηση απο όλη την αδελφότητα παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο.
Η μνήμη του τιμάται στις 21 και κατ’ άλλους στις 24 Ιανουαρίου. Ακολουθία προς τιμή του εποίησε ο υμνογράφος Καθηγητής Χαραλάμπης Μ. Μπούσιας.
Πηγή: Μοναχού Μωϋσέως Αγιορείτου, Βατοπαιδινό Συναξάρι
Έκδοσις Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου, Άγιον Όρος, 2007
