– Γέροντα, μετά τήν εξομολόγηση δικαιολογείται νά νιώθης βάρος;
– Γιατί νά νιώθης βάρος; Μέ μιά σωστή εξομολόγηση σβήνουν όλα τά παλιά. Ανοίγονται νέα δεφτέρια. Έρχεται ή Χάρις τού Θεού καί αλλάζει τελείως ό άνθρωπος. Χάνονται ή ταραχή, ή αγριάδα, τό άγχος καί έρχονται ή γαλήνη, ή ηρεμία. Τόσο αισθητό είναι αυτό ακόμη καί εξωτερικά, πού λέω σέ μερικούς νά φωτογραφηθούν πριν άπό τήν εξομολόγηση καί μετά τήν εξομολόγηση, γιά νά διαπιστώσουν καί οί ίδιοι τήν καλή αλλοίωση, γιατί στο πρόσωπο ζωγραφίζεται ή εσωτερική πνευματική κατάσταση. Τά μυστήρια τής Εκκλησίας κάνουν θαύματα. Όσο πλησιάζει κανείς στόν Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό, θεώνεται, καί επόμενο είναι νά άκτινοβολή καί νά προδίδεται άπό τήν θεία Χάρη.
– Δηλαδή, Γέροντα, μετά άπό μιά ειλικρινή εξομολόγηση νιώθεις αμέσως χαρά;
– Όχι πάντοτε. Μπορεί καί νά μή χαρής αμέσως, άλλά σιγά-σιγά γεννιέται μέσα σου ή χαρά. Μετά τήν εξομολόγηση χρειάζεται ή φιλότιμη αναγνώριση. Νά νιώθης όπως αυτός πού τού χαρίζεται ένα χρέος πού έχει, καί άπό φιλότιμο αισθάνεται ευγνωμοσύνη καί υποχρέωση προς τόν ευεργέτη του. Νά ευχάριστης τόν Θεό, άλλά συγχρόνως νά ζής καί τό ψαλμικό: τήν άνομίαν μου εγώ γινώσκω καί ή αμαρτία μου ενώπιον μού έστι διαπαντός, γιά νά μήν ξεθαρρεύης καί έπαναλαμβάνης τά ίδια σφάλματα.
– Γέροντα, διάβασα κάπου ότι οί δαίμονες θά μάς βασανίσουν στήν άλλη ζωή ακόμη καί γιά έναν κακό λογισμό πού δέν εξομολογηθήκαμε.
– Κοίταξε, όταν ό άνθρωπος μετανοήση καί πή στον πνευματικό ό, τι θυμόταν, χωρίς νά έχη τήν πρόθεση νά κρύψη κάτι, τελείωσε τά ταγκαλάκια δέν έχουν καμμία εξουσία επάνω του. Όταν όμως δέν έξομολογηθή έν γνώσει του μερικές αμαρτίες του, θά βασανίζεται στήν άλλη ζωή γι’ αυτές.
– Γέροντα, όταν κάποιος εξομολογήθηκε νεανικά του σφάλματα, άλλά πάλι τά σκέφτεται καί ταλαιπωρήται, είναι σωστή αντιμετώπιση;
– Αν έχη πολλή συντριβή γιά τά νεανικά του σφάλματα καί τά εξομολογήθηκε, δέν υπάρχει λόγος νά ταλαιπωρήται, άφού ό Θεός τού τά συγχώρησε άπό τήν στιγμή πού τά εξομολογήθηκε. Στο εξής δέν πρέπει νά σκα-λίζη τά παλιά, ιδίως σαρκικά αμαρτήματα, γιατί μπορεί νά πάθη ζημιά. Στόν πόλεμο π.χ. πέφτει μιά χειροβομβίδα δίπλα σε έναν στρατιώτη, άλλά τόν φυλάει ό Θεός καί δέν σκάζει. Όταν τελείωση ό πόλεμος, βρίσκει ό στρατιώτης τήν χειροβομβίδα πού δέν έσκασε καί αρχίζει νά τήν περιεργάζεται, καί τελικά ανατινάζεται στόν αέρα σέ καιρό ειρήνης.
Δείτε επίσης
About the author
