-Γέροντες της εποχής μας

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Η διάκριση και η πείρα τον πνευματικού

– Γέροντα, στήν εποχή μας,   μέ τήν τόση αμαρτία πού υπάρχει στόν κόσμο, δέν είναι δύσκολη μερικές φορές ή θέση του πνευματικού;
– Ναί,   είναι  δύσκολη.  Γι’  αυτό  στήν  αρχή  καλά  είναι  ό  πνευματικός  νά  προσπαθή  νά διορθώνη τά πολύ σοβαρά αμαρτήματα, μέχρι νά φύγη ή πολλή αμαρτία άπό τά πλάσματα τού Θεού καί νά γίνουν πιό δεκτικά. Νά φέρεται μέ επιείκεια, άλλά συγχρόνως μέ τρόπο νά καθοδηγή τόν άνθρωπο έτσι, ώστε νά καταλάβη τά σφάλματα του καί  νά  ζητήση άπό τόν Θεό συγχώρηση. Είναι απαραίτητο νά τονίζη στον έξομολογούμενο ότι χρειάζεται μετάνοια, αλλαγή  ζωής,   γιά  νά  λάβη  τό  έλεος  τού  Θεού.  Επίσης  πολύ  βοηθάει  νά  μιλάη  στουςανθρώπους μέ αγάπη γιά τήν μεγάλη αγάπη τού Θεού, ώστε μόνοι τους νά φιλοτιμηθούν,
νά αισθανθούν τά λάθη τους καί νά αλλάξουν συνήθειες. Ένας  νέος  πνευματικός,   μέχρι  νά  απόκτηση  πείρα,   είναι  καλύτερα  νά  βοηθάη  σέ εύκολες  περιπτώσεις. Μπορεί  λ.χ.  μιά  δύσκολη  ψυχή  νά  καθυστερή  τήν  πνευματική  του πρόοδο μέ τά σαμποτάζ πού θά τού κάνη καί νά τού τρώη όλον τόν χρόνο. Αν δέν προσέξη, μέ  τήν  καλή  του  διάθεση  θά  δίνη  πάντοτε  σημασία  στις  σκηνές  πού  θά  κάνη  μιά  τέτοια ψυχή, θά ξοδεύη άσκοπα τις δυνάμεις του καί θά ταλαιπωρήται. Όταν απόκτηση πείρα, θά ξέρη πότε πρέπει νά δώση σημασία καί πότε νά άδιαφορήση. Νά, τώρα εγώ στά γράμματα πού μού στέλνουν ρίχνω μιά ματιά καί, άν είναι κάτι σοβαρό, σ’ εκείνο θά δώσω προσοχή. Είναι καί τού πειρασμού πολλές φορές. Άλλος σού λέει: δυό λεπτά, κάτι θά σού πω έδώ στήν πόρτα καί σέ κρατάει μιά ώρα. Νά είσαι ιδρωμένος, νά σέ χτυπάη έν  τω μεταξύ  τό ρεύμα, νά τρέμης, καί νά σού λέη ιστορίες, σάν νά μή συμβαίνη τίποτε. Έ, άπό τόν Θεό είναι αυτό; Μετά αρρωσταίνεις, δέν μπορείς νά κάνης προσευχή ούτε γιά τόν κόσμο ούτε γιά τόν εαυτό  σου,   καί  αχρηστεύεσαι  γιά  μέρες.  Έρχεται  ύστερα  κάποιος  πού  ό  καημένος  έχει πραγματική ανάγκη, καί δέν μπορείς νά τόν βοηθήσης. Αυτούς πάλι πού έχουν κάποιο σοβαρό πρόβλημα, δέν φθάνει νά τούς ακούσης, νά δής  ότι  έχουν  έναν  πόνο  και  νά  τούς  πής: Πάρε  μιά  ασπιρίνη. Ένα  λεπτό  νά  σέ απασχολήσω, λένε μερικοί, γιατί φεύγει τό αυτοκίνητο, καί σού λένε ένα σοβαρό θέμα. Σάν νά έχη κάποιος καρκίνο καί νά λέη στόν γιατρό: Κάνε μιά εγχείρηση, γιατί φεύγω σέ λίγο μέ τό  αεροπλάνο!.  Κάθε  πάθηση  θέλει  τόν  ανάλογο  χρόνο.  Νά  δής  άπό  πού  ξεκινάει,   τί συμπτώματα έχει κ.λπ. Σέ ένα σοβαρό θέμα δέν μπορείς νά δώσης πρόχειρες λύσεις. Ένας δόκιμος μοναχός μέ πλησίασε στήν λιτανεία πού κάνουν στο Αγιον Όρος τήν Διακαινήσιμο εβδομάδα,   ακριβώς  μόλις  πήραμε  μιά  ανηφόρα,   καί  ήθελε  νά  του  πώ  περί  νοεράς προσευχής. Τόσες φορές είχε έρθει στό Καλύβι καί ποτέ δέν ρώτησε γι’ αυτό τό θέμα, καί εκεί,   πάνω  στήν  ανηφόρα,   είχε  τήν  έμπνευση  νά  ρωτήση  γιά  ένα  τόσο  λεπτό  θέμα!  Ένα λεπτό καί σοβαρό θέμα δέν συζητιέται ούτε στό πόδι ούτε στόν ανήφορο…

About the author

Χαράλαμπος Τσαβδαρίδης