– Γέροντα, γιατί οί άνθρωποι καταφεύγουν γιά κάποιο πρόβλημα τους συχνά σέ πλανεμένους;
– Γιατί ό διάβολος έχει φθηνά τά χαρίσματα καί τά παίρνουν εύκολα. Αυτά πού τούς λένε νά κάνουν, δέν είναι δύσκολα καί τούς αναπαύουν στά πάθη τους. Αντί να μετανοήσουν γιά τις αμαρτίες πού κάνουν ώς άνθρωποι καί νά πάνε σέ έναν πνευματικό νά εξομολογηθούν, βρίσκουν κάτι πλανεμένους, δηλαδή τόν διάβολο, καί ζητούν άπό εκείνον νά τούς λύση τό πρόβλημα τους. Ύστερα βασανίζονται καί δέν καταλαβαίνουν ότι τούς έχει δέσει ό διάβολος καί τούς κάνει κουμάντο.
– Καί πώς τούς πιστεύουν, Γέροντα;
– Είναι ζαλισμένοι οί άνθρωποι. Πόσοι λένε ότι οδηγούν τούς ανθρώπους στόν σωστό δρόμο, ένώ κουβαλούν στόν ώμο τους ένα τσουβάλι καί έχουν κρυμμένο μέσα τόν διάβολο! Ό Καλός Θεός όμως δέν τόν αφήνει νά κρυφθή τελείως. Καμμιά φορά βγάζει ό διάβολος κάποιο κέρατο ή τήν ουρά του, τά βλέπουν οί άνθρωποι καί φωνάζουν τρομαγμένοι: Τί είναι αυτό; Κέρατο; Ουρά;. Όχι, τί λέτε; Μελιτζάνα είναι!, τούς λένε εκείνοι, γιά νά τούς εξαπατήσουν καί νά παρουσιάσουν διαβολικά πράγματα γιά καλά καί ωφέλιμα. Κι εδώ μιά μέρα ήρθε κάποιος μέ μιά συντροφιά πού ήταν πλανεμένος. Είχε μαζί του καμμιά δεκαριά άτομα καί έκανε τόν Γέροντα. Τούς ρωτάω: Ανήκετε σέ καμμιά οργάνωση;. Δέν απαντούσαν. Σέ κανέναν σύλλογο;. Δέν απαντούσαν. Έχετε κανέναν πνευματικό;. Τίποτε. Άρχισαν, έβαζαν μετάνοιες. Τούς έφερε έδώ, γιά νά τούς πλανάη. Νά λέη μετά: πήγαμε καί στόν πατέρα Παΐσιο καί συμφωνεί μαζί μας! Κατάλαβες; Δέν έπρεπε νά τόν δώ, γιατί τό εκμεταλλεύεται μετά. Φαινόταν ύποπτος εκείνος. Οί οπαδοί του φαίνονταν παρασυρμένοι. Οί καημένοι έπεσαν κάτω, γονατιστοί.
– Τούς είπατε τίποτε, Γέροντα;
– Τούς είπα, άλλά ό πονηρός, όταν φεύγουν άπό 'δώ, τούς λέει άλλα άπό 'δώ-άπό 'κεί τούς πάει, καί τούς φέρνει πάλι στόν δρόμο του.
– Πώς θά προφυλαχθή, Γέροντα, κανείς άπό τούς πλανεμένους;
– Μένοντας μέσα στήν μάνδρα της Εκκλησίας μας. Βέβαια, άν κάποιος άκολουθήση άπό άγνοια έναν πλανεμένο, δέν θά τόν άφήση ό Θεός. Θά τόν βοηθήση νά καταλάβη τό λάθος του καί νά έπιστρέψη στήν αλήθεια.
