– Γέροντα, αυτά πού λένε όσοι προσχωρούν στους Πεντηκοστιανούς, ότι δηλαδή
βλέπουν οράματα, μιλούν γλώσσες κ.λπ., είναι από φαντασία ή από δαιμονική ενέργεια;
– Άπό δαιμονική ενέργεια είναι. Γιατί, όταν πηγαίνουν στους Πεντηκοστιανούς και
ξαναβαπτίζωνται, περιφρονούν, αρνούνται τό Αγιο Βάπτισμα – ομολογώ εν Βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών, λέει τό Σύμβολο της Πίστεως -, οπότε ξεβαπτίζονται, δέχονται δαιμονικές επιδράσεις και μιλούν βρρρ…, δήθεν γλώσσες. Μιλάει, λένε, τό Αγιο Πνεύμα της Πεντηκοστής. Δεν είναι τό Άγιο Πνεύμα είναι ένα σωρό ακάθαρτα πνεύματα. Τί
γλωσσολαλιές; Ασυναρτησίες είναι αυτά πού λένε ούτε οί ίδιοι τά καταλαβαίνουν. Τά μαγνητοφωνούν κιόλας και ύστερα κάνουν στατιστικές και βγάζουν συμπεράσματα: Έχει τόσα αλληλούια στήν τάδε γλώσσα, τόσα στήν τάδε…. Μά μέσα στά τόσα βρρρ… κάτι θά βρής πού νά μοιάζη και με αλληλούια σέ κάποια άπό τις γλώσσες του κόσμου! Καί βλέπεις, ενώ είναι κάτι δαιμονικό, αυτόν τον δαιμονισμό τον θεωρούν ενέργεια του Αγίου Πνεύματος και λένε πώς ζουν ό, τι έζησαν και οί Απόστολοι την ημέρα της Πεντηκοστής. Είναι βλασφημίες αυτά πού πιστεύουν, γι’ αυτό δαιμονίζονται.
– Γέροντα, γιατί ξαναβαπτίζονται;
– Γιατί λένε: Οταν βαπτίσθηκα, ήμουν μικρός και δέν ήξερα τώρα βαπτίζομαι εν γνώσει μου. Ξαναβαπτίζονται και δικαιολογούν τις αμαρτίες τους. Αν ή Εκκλησία δέν είχε τον νηπιοβαπτισμό, όσοι θα πέθαιναν, πριν βαπτισθούν, τί θα γίνονταν; Γι’ αυτό γίνεται ό
νουνός εγγυητής, λέει τό Σύμβολο της Πίστεως και έχει ευθύνη για τό παιδάκι, ώσπου νά μεγαλώση. Μήπως αδικείται πού βαπτίζεται μικρό; Όχι, ίσα-ίσα βοηθιέται, γιατί κοινωνάει.
Και όταν μεγαλώση, αν μολύνη τό Αγιο Βάπτισμα με κάποια αμαρτία, υπάρχει ή μετάνοια και ή εξομολόγηση πού θα ξεπλύνουν αυτήν την αμαρτία, όχι νά πάη νά βαπτισθή ξανά!