– Γέροντα, όταν κανείς άναγκασθή γιά κάποιον λόγο νά άλλάξη πνευματικό, χρειάζεται
νά έξομολογηθή πάλι αμαρτίες πού έχει έξομολογηθή;
– Καλά είναι νά ενημέρωση τόν καινούργιο πνευματικό, όπως ό ασθενής, όταν αλλάζη
γιατρό, λέει πάλι τό ιστορικό του, γιά νά μπόρεση ό γιατρός νά τόν βοηθήση καλύτερα.
– Γέροντα, όταν κάποιος θέλη νά άλλάξη πνευματικό καί μας ρωτάη άν είναι σωστό, τί πρέπει νά πούμε;
– Νά πάρη ευλογία άπό τόν πνευματικό του. Δέν είναι καλό νά άλλάζη κανείς εύκολα
πνευματικό. Μιά οικοδομή δέν θά γίνη ποτέ σωστή, άν αλλάζουν συνέχεια οί μηχανικοί καί οί οικοδόμοι.
Παλιά πήγαιναν οί άνθρωποι σέ Γέροντες, γιά νά ζητήσουν συμβουλή γιά ένα θέμα πού τούς απασχολούσε καί νά βοηθηθούν. Σήμερα πολλοί δέν πάνε γιά συμβουλή, άλλά γιά νά δικαιολογήσουν τόν εαυτό τους ή γιά νά πουν ότι συμβουλεύτηκαν καί τόν τάδε
Γέροντα. Πήγα στόν τάδε καί στόν τάδε, ρώτησα καί τόν πατέρα Παΐσιο γι' αυτό τό θέμα, λέει ό άλλος, καί έγώ μπορεί νά τόν μάλωσα ή νά ήρθε μέχρι τήν πόρτα καί νά μή χτύπησε! Έτσι καταλήγουν νά γυρίζουν άπό τόν έναν πατέρα στόν άλλον, χωρίς νά έχουν κάποιον
μόνιμο πνευματικό, μέ αποτέλεσμα νά μπερδεύονται.
Άλλοι πάλι κάνουν ένα σφάλμα καί δέν πάνε νά τό πουν στόν πνευματικό τους, άλλά πάνε καί τό λένε σέ άλλον πνευματικό, γιά νά μή χάσουν τήν αξιοπρέπεια τους. Μετά άπό λίγο καιρό κάνουν τό ίδιο σφάλμα καί τό λένε σέ άλλον, ύστερα σέ άλλον, καί τελικά παρουσιάζονται στόν έναν πνευματικό ότι τό έκαναν μιά φορά, στόν άλλον μιά φορά, καί έτσι συνεχίζουν νά σφάλλουν καί μένουν αδιόρθωτοι.Είναι καί μερικοί, έχω παρατηρήσει, οί όποιοι αποφεύγουν νά πούν κάτι στόν πνευματικό τους, άν καί ξέρουν ότι θά τούς βοηθήση καί δέν πρόκειται νά τό διαδώση, καί
τό λένε σέ κάποιον γνωστό τους, πού δέν μπορεί νά τούς βοηθήση καί πού σίγουρα θά τό πή καί σε άλλους, θυμάμαι, όταν ήμουν αρχάριος μοναχός στό Κοινόβιο, είχε έρθει κάποιος νά κοινοβιάση. Κάθησε ένα διάστημα καί μετά είχε λογισμούς νά φύγη. Στόν ηγούμενο δέν πήγε νά πή τούς λογισμούς του ούτε σέ κανέναν άλλον πνευματικό πατέρα, άλλά τά είπε σέ έναν εργάτη άπό τήν Ιερισσό, πού εργαζόταν στό μοναστήρι. Ήμουν καί έγώ εκεί κοντά, όταν του τά έλεγε καθάριζα κρεμμύδια έξω άπό τήν κουζίνα. Άρχισε λοιπόν άπό δύο μέτρα πιο πέρα νά του κάνη εξομολόγηση δυνατά. Μετάνοιωσα πού έγινα μοναχός.
Όταν ήρθες, δέν δοκίμασες;, τόν ρωτάει ό εργάτης. Δοκίμασα δύο χρόνια. Καλά, γιατί δέν έφυγες νωρίτερα;. Νά, δέν έφυγα. Μέ το ζόρι σέ έκαναν καλόγερο;. Όχι, ήθελα καί έγώ. Καλά, του λέει, τά είπες αυτά στόν ηγούμενο;. Όχι, του άπαντα. Σ' έμενα
πού τά λές, τί θά ώφεληθής;, του λέει. Του είχε πει ολόκληρο τό ιστορικό του. Βλέπετε; Στόν ηγούμενο πού έπρεπε νά τά πή, γιά νά βοηθηθή, δέν τά είπε καί πήγε νά έξομολογηθή στόν εργάτη. Καί εκείνος θά τά έλεγε τό Σαββατοκύριακο στό καφενείο στήν Ιερισσό, γιά νά γελάσουν, καί θά γέμιζε τό χωριό. Καί νά πής πώς ήταν λειψός; Ξέρετε πόσα λεξικά είχε; Τά αρχαία ελληνικά τά ήξερε απταίστως.
– Γέροντα, μπορεί ένας λαϊκός νά ρωτήση γιά ένα πρόβλημα του ή γιά έναν πειρασμό του κάποιον πνευματικό αδελφό του, άν ό πνευματικός του άπουσιάζη;
– Δέν μπορεί νά τηλεφωνήση στόν πνευματικό του; Ό αδελφός άλλοτε μπορεί νά βοηθήση καί άλλοτε δέν μπορεί νά βοηθήση ή, παρά τήν καλή του διάθεση, μπορεί ακόμη καί νά τόν βλάψη. Σέ μιά ανάγκη μέ ένα τηλεφώνημα στόν πνευματικό βολεύονται τά πράγματα. Καί άν δέν μπορή νά έπικοινωνήση μέ τόν πνευματικό του καί είναι κάτι σοβαρό καί επείγον, άς ρωτήση έναν άλλον πνευματικό. Καλά είναι νά τόν έχη ρωτήσει εκ των προτέρων ποιόν πνευματικό μπορεί νά συμβουλευθή σέ τέτοια περίπτωση, ώστε νά πάη σέ κάποιον πού έχει τό ίδιο πνεύμα. Γιατί κάθε μηχανικός έχει δικό του σχέδιο. Μπορεί νά
είναι καλό καί τό ένα σχέδιο καί τό άλλο, άλλά είναι διαφορετικά.
