– Γέροντα, πώς έρχεται ή κάθαρση του νου και της καρδιάς;
– Σάς έχω πει οτι, για να εξαγνισθούν ό νους και ή καρδιά, δεν πρέπει ό άνθρωπος νά δέχεται
τους πονηρούς λογισμούς πού του φέρνει το ταγκαλάκι, ούτε ό ίδιος νά σκέφτεται πονηρά.
Νά προσπαθη νά βάζη πάντα καλό λογισμό, νά μη σκανδαλίζεται εύκολα και νά βλέπη μέ επιείκεια
και αγάπη τά σφάλματα των άλλων. Όταν πληθαίνουν οι καλοί λογισμοί, ό άνθρωπος
εξαγνίζεται ψυχικά, κινείται μέ ευλάβεια, ειρηνεύει, και ή ζωή του είναι Παράδεισος.
Διαφορετικά, τά βλέπει όλα μέ καχυποψία και γίνεται ή ζωή του κόλαση. Μόνος του κάνει την ζωή του
κόλαση.
Χρειάζεται νά εργασθούμε γιά την κάθαρση. Μπορεί νά αναγνωρίζουμε τά χάλια μας,
άλλα αυτό δεν άρκεί. Αν δεν δεχώμαστε πονηρούς λογισμούς και οι ίδιοι δεν σκεφτώμαστε
πονηρά, άλλα γιά ο, τι μας λένε, γιά ό, τι βλέπουμε, βάζουμε καλό λογισμό, θά καθαρίσουν ό
νους και ή καρδιά. Ό πειρασμός βέβαια δεν θά σταματήση νά μας στέλνη άπό κανένα
πονηρό τηλεγράφημα. Καί νά απαλλαγούμε άπό τους δικούς μας λογισμούς, του διαβόλου
τά πειράγματα θά υπάρχουν, άλλα δεν θά κολλούν, αν είναι καθαρή ή καρδιά.
– Γέροντα, ή προσευχή δεν βοηθάει στην κάθαρση τού νού;
– Δεν φθάνει μόνον ή προσευχή. Το νά καίη κανείς κιλά λιβάνι, όταν προσεύχεται, άν ό
νους του είναι γεμάτος άπό κακούς λογισμούς γιά τους άλλους, δεν ωφελεί. ‘Από τον νού
κατεβαίνει το τηλεγράφημα στην καρδιά καί κάνει τον άνθρωπο θηρίο. Ό Θεός θέλει νά
έχουμε καρδίαν καθαράν, καί ή καρδιά μας είναι καθαρή, όταν δεν επιτρέπουμε να περνάη
από τον νου μας κακός λογισμός για τους άλλους.
– Γέροντα, πρώτα φέρνει ο άνθρωπος καλό λογισμό και ύστερα βοηθάει ό Θεός;
– Κοίταξε, μόνον όταν ό άνθρωπος βάζη καλό λογισμό, δικαιούται την θεία βοήθεια. Με
τον καλό λογισμό καθαρίζει την πονηρή του καρδιά, διότι εκ της καρδίας εξέρχονται
όλα τά κακά, και πάλι εκ τον περισσεύματος της καρδίας λαλεί το στόμα. Τον
ανταμείβει μάλιστα ό Θεός για τον καλό λογισμό πού βάζει.
